Energetyka Narodowego Stołecznego Terytorium Delhi
Narodowe Stołeczne Terytorium Delhi (National Capital Territory of Delhi), wraz z Narodowym Stołecznym Regionem (National Capital Region) to potężne megamiasto zamieszkiwane przez około 30 mln obywateli. Sama ta liczba, w indyjskim systemie metrycznym trzy crore, powinna dać do myślenia jak niewyobrażalnym wyzwaniem dla miejskiego sektora energetycznego jest logistyka dystrybuowania do tak wielu osób, tak wiele jednostek energii.
Narodowe Stołeczne Terytorium Delhi (National Capital Territory of Delhi) powstało w 1992 roku. Administracyjnie terytorium związkowe jest traktowane bardziej jako stan indyjski, niż miasto. Terytorium to ma nadany status specjalny, wśród innych jednostek podziału administracyjnego z racji na swoją rolę w kraju. Wraz z przyległymi dystryktami okolicznych stanów tworzy Narodowy Region Stołeczny Delhi (National Capital Region of Delhi).
Populacja całego NCT of Delhi wynosi około 17 mln[1], a wraz z obywatelami NCR ponad 30 mln[2]. Z racji na demografie, liczbę gospodarstw domowych i działalności gospodarczych NCT wymaga szczególnego traktowania problematyki transferu energii elektrycznej. Terytorium to jest przodujące w skali kraju pod względem zużycia energii, co pociąga za sobą przymus produkcji nadwyżek energetycznych, aby zaspokoić zapotrzebowania i udźwignąć szczytowe obciążenia sieci[3].
Historia energetyki w Delhi
Pierwsza elektrownia w Delhi została otworzona przez przedsiębiorstwo należące do Johna Fleminga w 1905 roku. Uzyskała licencję na wytwarzanie energii elektrycznej w ograniczonym zakresie, na podstawie Indian Electricity Act z 1903 roku. Firma zainstalowała mały silnik diesla o mocy 2 MW. Działalność rozwijała się powoli i nieprzerwanie po kilku przekształceniach pod różnymi szyldami. Istotny był rok 1939, kiedy utworzono Delhi Central Electricity Power Authority (DCEPA). Była odpowiedzialna za dostawy energii dla wielu lokalnych obszarów.
8 lat później, w 1947 roku DCEPA przejęło Private Limited Company pod nazwą Electric Supply & Traction Company Limited. W 1951 roku powstał Delhi State Electricity Board (DSEB), przejmujący odpowiedzialność za dostarczanie energii od DCEPA. Po sześciu latach, w 1957 roku powstało Delhi Electric Supply Undertaking (DESU), kolejno przejmując obowiązki poprzednika. W 1997 roku finalnie powstał Delhi Vidyut Board (DVB)[4].
Obecne struktury energetyczne
Zarząd Delhi Vidyut Board w 2002 roku został rozdzielony na kilka podmiotów, będących jego kontynuatorami:
➢ Delhi Power Supply Company Limited (DPCL); przekształcone w Delhi Transco Limited (DTL);
➢ Indraprastha Power Generation Company Limited (IPGCL);
➢ BSES Rajdhani Power Limited (BRPL);
➢ BSES Yamuna Power Limited (BYPL);
➢ North Delhi Power Limited (NDPL); obecnie Tata Power Delhi Distribution Limited (TPDDL)
Trzy ostatnie firmy są prywatne, zajmują się dystrybucją energii wedle podziału terytorium stołecznego: NDPL/TPDDL północ i północny-zachód Delhi, BYPL wschodnie Delhi, BRPL środek i południe Delhi.
Delhi Transco Limited (DTL) jest państwowym przedsiębiorstwem przesyłowym stolicy Indii i jej terytorium wydzielonego. Od początku istnienia DTL znacznie się rozwinęło, przodując w zarządzaniu przesyłem energii w skali całego państwa. W 5 lat znacząco ograniczono straty przesyłu energii z 3,84% do jedynie 0,83%. Przedsiębiorstwo to tworzy, modernizuje, obsługuje i utrzymuje sieci Extra High Voltage (EHV). Odpowiedzialna jest także za zapewnianie zintegrowanego działania systemów energetycznego NCT of Delhi (National Capital Territory of Delhi). Przysyła energię 220 kV i 400 kV[5].
Tata Power Delhi Distribution Limited (TPDDL) jest wspólnym przedsiębiorstwem Rządu Narodowego Stołecznego Terytorium Delhi i The Tata Power Company Limited. To również zaczęło funkcjonować w lipcu 2002 roku. Odpowiedzialna jest za obsługę 7.000.000 mieszkańców NCT of Delhi. TPDDL stanęło przed wieloma wyzwaniami m.in. odnotowano straty techniczne i przypadki kradzieży energii elektrycznej i wadliwe liczniki. Sieć infrastrukturalna na północy Delhi była zawodna z racji nieodpowiedniego zagospodarowania. Nie istniała też żadna zinformatyzowana sieć służąca do komunikacji. Wchłonięci przez TPDDL poprzedni pracownicy w wielu przypadkach nie spełniali wymogów i standardów nowego pracodawcy.
Wprowadzając zupełnie inne formy zarządzania firma wyszła na prostą, poprzez liczne nowatorskie rozwiązania techniczne zastosowane w odziedziczonych systemach. Były to inteligentne rozwiązania pomiarowe, automatyzacja, wprowadzanie inteligentnych zaplanowanych sieci, stałe doskonalenie sytemu, rozproszone wytwarzanie energii dzięki źródłom odnawialnym i nieodnawialnym, informatyzacja i zarządzanie wydajnością[6].
Indraprastha Power Generation Company (IPGCL) jest przedsiębiorstwem rządu delhijskiego. Powstała w lipcu 2002 na skutek rządowej reformy sektora elektroenergetycznego, razem z Pragati Power Corporation (PPCL)[7] oraz czterema innymi podmiotami. Poprzednik, Delhi Vidyut Board (DVB), przekazał całość infrastruktury nowym tworom. Wraz ze wzrostem populacji miasta, wzrostem standardu życia i rozwojem komercjalizacji rośnie jednocześnie zapotrzebowanie na energię elektryczną. W 2000 roku wyniosło ono 3000 MW, a każdego roku wzrastało o około 7 punktów procentowych. By wypełnić lukę pomiędzy popytem, a podażą i niezawodnie dystrybuować energię do stolicy podjęto decyzję o uruchomieniu projektu Pragati Power o mocy 330 MW, po to by nie musieć ściągać nadwyżek z innych elektrowni na północ od Delhi. Projekt zrealizowano na podstawie podobnej inwestycji w Kayamkulam, po to by przyśpieszyć jej powstanie[8].
Wizję działalności odzwierciedla zawołanie „To make Delhi power surplus”. Misją działalności IPGCL jest: maksymalizacja wytwarzania energii w ramach obecnej infrastruktury, planowanie i wdrażanie nowych mocy wytwórczych w Delhi, ustanowienie wysokich standardów ochrony środowiska, rozwój kompetencji zasobów ludzkich do zarządzania firmą. Departament Energii rządu Terytorium Stołecznego Delhi wyznaczył Indraprastha Power Generation Co. Ltd. jako jedną agencję dla wszystkich przetargów i instalacji odnawialnych źródeł energii w całym mieście.
Przedsiębiorstwo zobowiązuje się wobec obywateli do generowania maksymalnej możliwej mocy, przy ekonomicznym koszcie produkcji, a także do ograniczania poziomu zanieczyszczeń z jednostek wytwórczych w graniach dopuszczalnych norm.
Wszystkie elektrownie podlegające IPGCL/PPCL[9]:
➢ Rajghat Power House – 135 MW. Elektrownia ta działała od 1989 roku i była zasilana węglem kamiennym. Czerpała wodę z Jamuny. Rząd delhijski w lipcu 2019 zdecydował się na zamknięcie jej, z racji na zanieczyszczenie powietrza. Zamiast niej ma powstać park fotowoltaiczny o mocy 5 MW[10].
➢ I.P. Gas Turbine Power Station – 270 MW, Ze względu na ograniczenia na ogół pracowały cztery turbiny gazowe i dwie turbiny parowe. Połowa turbin była zasilana paliwem płynnym, aby sprostać wszelkim awaryjnym sytuacjom.Wodę czerpano z Jamuny. Obecnie jest nieczynna z racji na niską opłacalność produkcji i zanieczyszczenia powietrza[11].
➢ Pragati I Combined Cycle Gas Power Station – 330 MW. Czerpie wodę z oczyszczalni ścieków przy Bramie Delhi.
➢ Pragati III Combined Cycle Gas Power Project – 1500 MW. Działa od 2010 roku. Korzysta z wody z oczyszczalni ścieków Rithala. Jako paliwa używa gazu ziemnego.
Indraprastha Gas Limited to przedsiębiorstwo zajmujące się dystrybucją gazu ziemnego do użytku w kuchni i do napędzania pojazdów. Założone zostało w 1998 roku. Od tego czasu stało się wiodącym dostawcą gazu dla mieszkańców stołecznego terytorium Delhi.
Dwa główne cele jakie stawia sobie za zadanie to: zapewnienie bezpiecznych, wygodnych i niezawodnych dostaw gazu ziemnego oraz zapewnieniu czystszej, przyjaznej dla środowiska alternatywy w postaci paliwa samochodowego. Prowadzić ma to do znacznego ograniczenia wysokiego poziomu zanieczyszczań powietrza w Delhi.
Według stanu na 31.12.2017r. IGL dostarczał gaz ziemny do 900.000 gospodarstw domowych, ponad 2000 obiektów handlowych, ponad 1150 zakładów przemysłowych, a także 425 stacji tankowania CNG dla pojazdów napędzanych gazem[12].
Podsumowanie – przekształcenie mega city w mega smart city
Obecnie indyjskie Narodowe Stołeczne Terytorium Delhi – aglomeracyjne megamiasto – jest jednym z najbardziej zanieczyszczonych miast na świecie.
Skutki zmian klimatu są tam odczuwalne już teraz. W 2009 roku w NCT[13] zaczęto opracowywać plan działania przeciwko zmianom klimatycznym. Na skutek braku koordynacji miejskich decydentów planowany projekt utknął na niebagatelny okres 8 lat. Najwyższy Sąd Indii w swoim oświadczeniu o stanie powietrza w New Delhi podczas tzw. Wielkiego Smogu zawarł zdanie: ”Delhi has become worse than narak”. Narak to hinduistyczny odpowiednik piekła[14]. W związku z nieczystościami we wdychanym powietrzu szacuje się, że płuca 2.200.000 dzieci w Delhi zostało nieodwracalnie uszkodzonych.
Innymi skutkami życia w takich warunkach są obniżenie odporności, zwiększenie ryzyka chorób nowotworowych, epilepsji, cukrzycy[15]. Przykładowe przedsiębiorstwa wymienione powyżej za cel, poza produkowaniem i dystrybuowaniem energii obrały sobie unormowanie sytuacji klimatycznej, poprzez prężne działanie w kierunku rozwoju i innowacji energetyki.
Na zdanie sobie sprawy z powagi problemu związanego z emisją zanieczyszczeń być może nie jest jeszcze za późno. Świadczą o tym nowoczesne podejście i ekologiczne rozwiązania wprowadzane przez rządców miejskich i niektóre prywatne przedsiębiorstwa. Szczytowe zapotrzebowanie na energię w latach 2010-2011 wyniosło 4720 MW, a w latach 2017-18 wzrosło do 6526 MW (z danych przerobowych TRANSCO LIMITED). I stale będzie się zwiększać, wraz z populacją miasta. Poniżej przedstawiam przegląd interesujących, nowoczesnych przykładów prób ograniczenia emisji na terenie NCT, a przy tym utrzymywanie wydolności energetycznej miasta.
Zamknięto największą delhijską elektrownię zasilaną węglem Badarpur Thermal Power Station. Znajdowała się w Badarpur w NCT Delhi i pracowała do października 2018 roku[16]. Pomimo małej ilości wytwarzanej energii (8% ogólnej energii elektrycznej miasta) wytwarzała od 30 do 40% zanieczyszczeń (pyłu zawieszonego)[17]. Według badań z roku 2015, przeprowadzonych przez Centre for Science and Environment, elektrownia ta była najbardziej zanieczyszczająca elektrownią w Indiach.
Odnawialne źródła energii obejmują 10% całego sektora energetycznego NCT – około 685 MW[18].
Projekt „Delhi Solar Policy – 2016” ze wsparciem ministerstwa nowych i odnawialnych energii zakłada liczne implementacje nowoczesnych rozwiązań dla energetyki w Delhi. Interesującą koncepcją są panele słoneczne montowane na wiatach przystanków i dachach budynków. Panele promowane są wsród mieszkańców jako elegancka alternatywa dla tradycyjnych źródeł energii.
W 2001 roku poleceniem Sądu Najwyższego Indii poleceniem wprowadzenia w NCT zmianę systemu transportu opartego na ropie, zastępując ją jeśli to możliwe gazem jako lepszą alternatywą.
Prognozuje się, że NCT w 2021 roku wytwarzać będzie 15 750 ton odpadów dziennie. Ghazipur Waste to Energy Plant to powstały w 2011 roku najnowocześniejszy w Indiach zakład zajmujący się przetwarzaniem odpadów w energię. Dziennie przetwarza on ponad 2000 ton odpadów, wytwarzając 12 MW mocy i 127 ton paliwa. Zakład szacunkowo może w ciągu 25 lat zmniejszyć liczbę składowanych śmieci na wysypisku w Ghazipur o nawet 90%[19]. Prócz tej, istnieją jeszcze dwie inne elektrownie typu Weste to Energy – Timarpuram-Okhla i Narela-Bawana o łącznej mocy nieco ponad 170 MW. [20]
Oczywiście poza rozwiązaniem problemów dotyczących zanieczyszczeń wynikających z paliw używanych w elektrowniach należy dokonać licznych przekształceń społecznych poprzez edukacje i uświadamianie mieszkańców co do ich wpływu na kondycje powietrza, którym oddychają. Pomimo tego, że 90% mieszkańców korzysta z LPG szacuje się, że nawet 10% gospodarstw domowych w NCT wciąż do opału na co dzień używa węgla i drewna.
Kolejnym krokiem ku naprawie sytuacji jest upowszechnianie korzystania z transportu publicznego ograniczając przy tym emisję spalin, a także promocje nieemisyjnych sposobów poruszania się jak na przykład jazda na rowerze lub chodzenia pieszo. Zwrócić też trzeba uwagę na częste nielegalne spalanie śmieci na terenie NCT. Wielu woli spalać odpady, niż wyrzucać je do specjalnych kontenerów. Pojawia się też problem z wypaleniem traw na terenach rolnych wokół miasta.
अभी दिल्ली दूर है।– Abhi Dilli dur hai – dosłownie: „Delhi jest wciąż daleko”. Idiom indyjski w języku hindi odnoszący się do zadania lub podróży, które wciąż są dalekie do ukończenia. Myślę, że powiedzenie to dobrze odnosi się do sytuacji w jakiej znajduje się NCT Delhi. Cel jest daleko, ale rozsądne inwestycje infrastrukturalne, przekształcanie starych i niewydajnych elektrowni na nowoczesne i „zielone” – ciągłe zmiany na lepsze z pewnością popychają stolicę Indii do celu, jakim jest zdrowe powietrze bez zanieczyszczeń.
Źródła:
[1] https://www.citypopulation.de/en/india/cities/
[2] http://www.populationu.com/in/delhi-population
[3] http://delhiplanning.nic.in/sites/default/files/11%29%20Energy_0.pdf
[4] https://greencleanguide.com/electricity-scenario-of-national-capital-territory-of-delhi/
[5] http://dtl.gov.in
[6] https://www.tatapower-ddl.com
[7] http://ipgcl-ppcl.gov.in/ppcl.htm
[8] http://ipgcl-ppcl.gov.in/thecompany.htm
[9] http://ipgcl-ppcl.gov.in
[10] https://energy.economictimes.indiatimes.com/news/coal/delhi-to-shut-down-rajghat-thermal-power-plant-use-its-land-for-solar-park/70177420
[11] http://delhiplanning.nic.in/sites/default/files/11%29%20Energy_0.pdf
[12] https://www.iglonline.net/english/Default.aspx
[13]https://www.smartcity.press/climate-change-in-delhi/
[14] https://www.hindustantimes.com/india-news/get-15-explosives-kill-people-at-one-go-sc-rebukes-centre-states-on-pollution/story-zv7hFJDndV2rlrfwvXz3rK.html
[15] https://www.nytimes.com/2015/05/31/opinion/sunday/holding-your-breath-in-india.html?_r=0
[16] https://www.hindustantimes.com/delhi-news/badarpur-thermal-plant-delhi-s-biggest-power-generator-to-shut-down-from-october-15/story-6r1DhoDjb7G0yr48iv8IqI.html
[17] https://economictimes.indiatimes.com/the-badarpur-plants-effect-on-air-pollution-and-why-it-needs-to-be-shut-down/articleshow/53669369.cms
[18] https://greencleanguide.com/electricity-scenario-of-national-capital-territory-of-delhi/
[19] https://www.ilfsindia.com/our-work/environment/waste-to-energy-plant-ghazipur/
[20] http://delhiplanning.nic.in/sites/default/files/11%29%20Energy_0.pdf
____________________________
Bartłomiej Małczyński: – student Uniwersytetu Jagiellońskiego, współtwórca witryny biznesowo-ekonomicznej Doing Business Asia, zainteresowany antropologią, historią, filozofią i ogólną tematyką Dalekiego Wschodu, Azji Południowej i Oceanii.
____________________________
Materiał powstał w ramach projektu Instytutu Polityk Publicznych pn. Polityki energetyczne miast.
Projekt dofinansowany ze środków Programu Fundusz Inicjatyw Obywatelskich na lata 2014-2018.
